Angst is juist nuttig, zegt 8 jarige

Een intelligente jongeman legt heel duidelijk uit: het is heel slim dat je soms bang bent!

We spreken in mijn praktijkruimte over de basis-emoties die mensen hebben. Blijdschap, Verdriet, Angst, Jaloezie, Woede. Zijn 'klacht' is dat hij soms ineens heel boos wordt. 'Het is als een aardbeving', zo zegt hij. Aan de hand van een voorbeeld in zijn klas, legt hij me uit dat er dan dingen gebeuren die hem zo dwarszitten, dat hij dan helemaal los gaat. Met de poppetjes van de karakters van de film "Binnenste Buiten", doet hij voor dat alleen Woede dan nog maar kan praten. Hij kan dan niet meer gewoon denken. Er is geen ruimte meer voor verdriet of blijdschap of wat anders.

Als je nog niet van Pokémon Go hebt gehoord, dan leef je waarschijnlijk buiten de realiteit van alledag. Het spel waarbij de digitale wereld wordt verweven met de buitenwereld is in zeer korte tijd razend populair. Jong en oud haakt aan.

Rages zijn van alle tijden, denk aan knikkeren en hoelahoepen uit vroeger tijden. Iedereen heeft zo’n hype voorbij zien komen óf er aan meegedaan. Je weet dus hoe zo’n rage effect kan hebben op je tijdsbesteding en je focus. Voor de jeugd van nu is dat niet anders.

Ken je dat ook? De puberkamer is een chaos? Hoe is het zover kunnen komen...

Kinderen zijn hinderen, zo luidt een oud gezegde. Maar hoe komt dat dan? Het is misschien een pijnlijke vraag als je beseft dat Input = Output.

Van alle “diersoorten” is de mens wel het langst afhankelijk van verzorging. Een veulen loopt direct na de geboorte, en mensenkinderen worden jarenlang verzorgd.

De natuur zorgt dat de sterken overleven. Gruwelijk voor de zwakkeren enerzijds, maar wel dé manier om de soort in stand te houden.

Met al onze “superieure” intelligentie lopen wij erg achter ten opzichte van dieren. Uiteraard kun je een kind niet zelf luiers laten verschonen en zelf zijn kostje bij elkaar laten scharrelen. Ouders steken dus liefde en energie in de verzorging van hun kroost. Wanneer is het dan tijd om de zelfstandigheid in te voeren? Nou...misschien wel eerder dan je denkt!

U kent het allemaal. Je kind zit (veel te) lang achter een beeldscherm. En dat zorgt voor irritaties in huis. Jij vindt dat hij of zij minder achter een scherm moet zitten. Je kind vindt dat je maar zeurt. De generatiekloof is van alle tijden, en die kloof wordt steeds sneller steeds groter. Kinderen groeien op met smartphone, IPad, Laptop, PC en televisie. Als ze 3 zijn, hebben ze al de vaardigheden om te swipen, icoontjes te selecteren en programma’s te openen om vervolgens aan de slag te gaan. Zonder uitleg, gewoon door te doen en te ervaren.

Dikwijls hebben wij een achterstand op onze kinderen als het gaat om het gebruik van apparatuur. En wij zijn opgevoed met hutten bouwen, cowboytje spelen en dergelijke. Het kost ons moeite de ontwikkelingen bij te houden. Bij kinderen lijkt het vanzelfsprekend. De vaardigheden kunnen ze in hun verdere leven benutten in studie, werk en ook privé. Maar... er is ook een keerzijde.

Iedereen weet dat sporten goed is voor lijf en leden. Bewegen zorgt voor ontwikkeling van de spieren en is goed voor je coördinatie. En dan is er nog het sociale aspect van deelnemen aan een team. Kortom; allemaal prima! Of niet?

Het is voor volwassenen soms lastig te begrijpen dat niet ieder kind dol is op sporten. Kent u ze nog van uw eigen schooltijd? De kinderen die als laatste werden gekozen tijdens de gymlessen. Of de kinderen die bij de Coopertest niet vooruit leken te komen. Of zij die tijdens het “apenkooien” als eerste af waren omdat ze niet zo behendig deden?

Hoe werkt het brein van je kind nu eigenlijk? Er is onnoemlijk veel onderzoek gedaan naar de werking van ons brein. De laatste decennia is daar een schat aan inzichten bijgekomen. Wetenschappers verschillen zelfs onderling van mening. Er is vastgesteld dat het brein doorgroeit tot je 25e levensjaar. De plaats van de vele functies zijn ondertussen met speciale apparatuur te lokaliseren in onze grijze massa.

Maar wat heb jíj daaraan als ouder? Je kind doet niet wat je hem vraagt. Hij is dwars of hij heeft moeite met slapen. Zijn gedrag is kan vreselijk drukken op de sfeer in huis... Wat doe je dan, en hoe komt dat? Kon je maar begrijpen wat er aan de hand is. En hoe nu verder?